آوای خزر – آزاده بابانژاد: شهریورماه که تمام می‌شود، درختان مرکبات یکی‌یکی خودی نشان می‌دهند و میوه‌ها آرام‌آرام رنگ به رخساره می‌گیرند اما هنوز زمان برداشت فرا نرسیده است. در این میان باغداران و واسطه‌هایی هستند که برای سودآوری بیشتر میوه‌ها را از شاخه‌ها جدا می‌کنند و با رنگ‌آوری به بازار عرضه می‌دارند.
این تازه ابتدای قصه است، نارنگی، و آرام‌آرام انواع پرتقال‌ها به‌ویژه تامسون در حالی که هنوز قند در دلشان آب نشده و رنگ به رخساره ندارند، از میدان‌های میوه‌ی سایر استان‌ها سر در می‌آورند و آنگاه انگ بی‌کیفیتی بر مرکبات مازندران می‌خورد. و این می‌شود شناسنامه و اصالت همه باغداران استان.
نگرانی از این بابت است که مرکبات مازندران سر از بازارهای خارجی درآورد، با میزان قندی که حداقلی‌ها را ندارد، با رنگ‌آوری و میزان ناچیزی که خریداری می‌شود، همان بلایی که بر سر کیوی مازندران رفت احتمالاً با این وضعیت بر سر مرکبات خواهد آمد، کیوی زودتر از موعد و باکیفیت پایین صادر شد، در حالی‌که قیمت این میوه معمولاً 4 دلار است اما از تجار ایرانی با این وضعیت دلار و کاهش پول وطنی تنها 50 سنت خریداری شده است!-
دیر نیست که پرتقال جنوب جای صادرات پرتقال شمال را بگیرد و در این میان هم دولتی‌های مربوطه مقصرند و هم باغدار و سورتینگ‌دار. مدیرکل جهاد کشاورزی مازندران که دو هفته پیش از او در این زمینه سؤال کرده بودم گفته است: گزارشی از برداشت زودهنگام تامسون نداشتیم حال آنکه اوضاع آنقدر اسف‌بار است که محمدرضا شعبانی مدیرعامل اتحادیه باغداران مازندران می‌گوید: "پرتقال مازندران برج 6 یعنی شهریورماه به بازار رفت، و کیوی مازندران هم برج 5 یعنی مردادماه و زدیم به سر بار، و حالا هم که پرتقال ما را هیچ جا نمی‌خرند".
به‌راستی چه می‌شود که باغداران در سال 85 پرتقال و حتی نارنگی را از آذرماه برداشت می‌کردند و حالا شهریورماه که تمام نشده، پرتقال‌های کال با رنگ‌آوری سر از بازار در می‌آوردند و جهاد کشاورزی ساکت نشسته است. پس اینهمه هزینه‌های گزافی که به پای ترویج و طرح‌های همگام با کشاورز گذاشته می‌شود، برای چیست؟
مرتضی گل‌محمدی رئیس پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری می‌گوید: "هنوز پیش‌رس‌ترین پرتقال‌های مازندران کال است، قند تامسون هنوز در غرب استان که آزمایش شده 4 است در حالی‌که حتی برای مصرف تازه‌خوری باید نسبت قند به اسید آن 5.8 تا 5.9 باشد، نسبت شاخص در پرتقال 7 و در نارنگی باید 8 باشد".
در حوزه مرکبات، و کیوی نکته قابل تأمل این است که تاکنون هیچ مجوز بهداشتی برای صادرات آن نداشتیم در حالی‌که برای لبنیات و فرآورده‌های گوشتی این‌گونه است و بدون مجوز بهداشتی اجازه توزیع داده نمی‌شود چه رسد به اینکه به بازار خارجی صادر شود.
به‌راستی چه بر سر کیوی مازندران آمده است که مردادماه با قند 4 به بازار داخلی و خارجی می‌رود در حالی‌که باید قند شاخص آن 6.2 باشد، و هنوز هم که در مهرماه هستیم، قند آن 5.2 است. و حالا تامسون با رنگ‌آوری و با نسبت قند به اسید بسیار پایین آرام‌آرام وارد بازار شده و در این میان، جهاد کشاورزی مازندران در خواب، باغدار بی‌تاب و حال محصولات باغی استان خراب است.
انتهای پیام/ 1001
